Mondros Ateşkes Antlaşması’ndan sonra koparılan bütün yaygaralara rağmen Anadolu’da çoğunluğun Türk olduğunu, Osmanlı İmparatorluğu’nun 1914 yılı başlarında düzenlediği ve 1919 başlarında büyük devletlere verdiği istatistikler göstermektedir. Bu istatistiklere göre; Doğu Trakya’da 331.094, Anadolu’da 11 milyon insan yaşamaktadır.
Anadolu Nüfusunun %85’i (9.291.346) Müslüman, %9’u (1.014.312) Rum, %5’i (572.272) Ermeni, %0,8’i (93.364) Musevi ve diğer azınlıklardan oluşuyordu. Doğu Trakya’da ise 360.417.Türk, 224.680 Rum, 19.880 Ermeni ve 26.109 kadar da Musevi ve diğer azınlıklar vardı.
İstanbul’da oturan ahalinin %59,7’si (579.230) Türk, %25’i (242.559) Rum’dur. İşte bu azınlıklar, Mondros Müterekesi’nden sonra tamamen denetimi yitiren Osmanlı Devleti’nin yerine, kendi isteklerine uygun yapılanmaları gerçekleştirmek yolunda hizmet edecek çeşitli cemiyetlerle etkinlik sağlamaya çalıştılar.
Anadolu’da kurulan bu cemiyetler Osmanlı Devleti ve hatta Türkiye Cumhuriyeti için zararlı faaliyetlerde bulunmaktan geri durmamışlardır.
Ayrıca bakınız:
