Osmanlı coğrafyası büyüdükçe sorunları da o nisbette büyüdü.
XVII. yüzyıldan itibaren merkezî yönetimde meydana gelen değişim, devletin taşra yönetiminde de olumsuz etkilerini göstermede gecikmedi. Bu süreçte yaşanan uzun savaşlardan dolayı timar sahiplerinin görevlerini yapamamaları, taşrada güvenlik sorunlarını artırmış, bu da birçok isyanın çıkmasına ortam hazırlamıştı.
Yine birçok bölgede birbiri ardına çıkan Celali İsyanları halkın huzurunu kaçırmış ve sonunda göç olgusu kendini göstermişti. Oysaki Osmanlı Devleti halkın yaşadığı yerde kalmasını istiyordu. Çünkü toprak ekilmeli, üretim artırılmalıydı.
Osmanlı toplumunda başlayan bu hareketlilik, rüşvet, adam kayırmayı doğurdu ve idari, hukuki işlerden sorumlu yöneticiler de ehil olmayınca bu sefer de halkın merkeze olan güveni sarsılmış ve asayiş-güvenlik gibi sorunlar artmış oldu.
