Meclisin İstanbul’da toplanacağının anlaşılması üzerine Mustafa Kemal, Meclis çalışmalarını yakından takip edebilmek için 108 gün kaldığı Sivas’tan ayrılarak Ankara’ya geldi (27 Aralık 1919). Böylece Ankara Milli Mücadele’nin yönetim merkezi oldu.
Ankara’nın Millî Mücadele’nin Yönetim Merkezi Olarak Tercih Edilmesinde;
- Mebusan Meclisinin toplanacağı İstanbul’a yakın olması
- Batı Anadolu’daki mücadele alanına yakın olması
- Demir yolu ağına sahip olması gibi özellikleri etkili oldu.
Mebusan Meclisinin toplanması için seçimler yapıldı. Anadolu’daki seçimleri çoğunlukla Millî Mücadele taraftarları kazandı. Mustafa Kemal de Erzurum’dan milletvekili seçildi. Ancak hakkında tutuklama kararı olduğu için İstanbul’a gitmedi.
İtilaf Devletleri, kendi aleyhlerinde bir karar alınamayacağını düşünerek Mebusan Meclisinin toplanmasına engel olmadılar. Hatta, Meclisin varlığını kendi çıkarları açısından gerekli görüyorlardı.
Mustafa Kemal milletvekili seçilen arkadaşlarıyla Ankara’da görüştü. Onlardan Mecliste “Müdafaa-i Hukuk” adıyla grup kurarak birlikte hareket etmelerini ve kendisini meclis başkanı seçtirmelerini istedi. Erzurum ve Sivas Kongrelerinde alınan kararlardan oluşturduğu Misakımillî taslağını milletvekillerine vererek onlara takip edecekleri yolu gösterdi. Ancak Mustafa Kemal meclis başkanı seçilemedi.
Mecliste Müdafaa-i Hukuk yerine Felah-ı Vatan (Vatanın Kurtuluşu) adıyla grup kuruldu. İstanbul’da toplanan Mebusan Meclisi, Felah-ı Vatan grubunun teklifi ile Misakımillî (Millî Yemin) adı verilen kararları kabul etti (28 Ocak 1920).
Mebusan Meclisi, tarihî görevini yerine getirerek Millî Mücadele hareketinin ilkelerini ortaya koymuş ve Misakımillî ile Türk vatanının sınırlarını çizmiştir. Milletimiz “tam bağımsızlık” hedefinde ilerleyeceğini dünya kamuoyuna duyurmuştur.
