Müminlerin Özellikleri | İyiliği Emreder, Kötülüğü Engellerler
Müminler İyiliği Emreder, Kötülüğü Engellerler
Müminin en temel vasfı Allah’a olan sarsılmaz inancıdır. Müslüman, Allah’ın (c.c.) emrettiği şekilde yaşamayı kendine ilke edinir. Bunun için de Kur’an ve sünnette emredildiği gibi güzel ahlaka uygun bir şekilde yaşamaya çalışır.
Müminin bu çabasının içinde iyiliği emretmek ve kötülüğü engellemek (emri bil maruf ve nehyi anil münker) önemli bir yer tutar. İyilik (maruf) Yüce Allah’ın emirlerine uygun şekilde davranmak, kötülük (münker) ise bu emirlere uygun olmayan davranışlarda bulunmaktır. Kur’an-ı Kerim’de müminlerin özellikleri sıralanırken onların iyiliği emredip kötülüğe de engel oldukları şöyle dile getirilmiştir:
“Mümin erkekler ve mümin kadınlar birbirlerinin dostlarıdır. İyiliği emreder, kötülükten alıkoyarlar. Namazı dosdoğru kılar, zekâtı verirler. Allah’a ve Resulüne itaat ederler. İşte bunlara Allah merhamet edecektir…”
Peygamberimiz müminlerin iyiliği teşvik edip kötülüğe engel olmaları gerektiğini dile getirmiş ve davranışlarıyla da bu konuda örnek olmuştur.
O, her Müslüman’ın gücü nispetinde iyiliği emredip kötülükten alıkoyması gerektiğini şu şekilde vurgulamıştır: “Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin, buna da gücü yetmezse kalben karşı koysun. Bu da imanın asgarî gereğidir.”
Sevgili Peygamberimiz daima iyiliği emredip kötülükten kaçınma bilinciyle yaşamıştır. Anne babaya, komşulara, tüm insanlara, hayvanlara, bitkilere, kısacası yaratılan her varlığa iyilik yapmayı emretmiştir. “…İyiliği emredip kötülükten sakındırmayan bizden değildir.” buyurarak bu konudaki hassasiyetini dile getirmiştir.
Kur’an- ı Kerim’de iyiliği emredip kötülükten sakındırmanın toplumsal bir görev olduğu şöyle vurgulanmıştır: “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.” Buna göre müminler çevrelerinde meydana gelen kötülüklere, haksızlıklara ve zulümlere duyarsız kalamaz.
Mümin kötülüğü engellemeye gücünün yetmediği durumlarda yetkili kişilerden yardım istemelidir. Zira bazı durumlarda hakkın bireysel olarak aranması daha kötü sonuçlara sebep olabilir.
Müminler iyiliği tavsiye edip kötülükten uzaklaştırma görevini yerine getirirken müjdeleyici ve kolaylaştırıcı olmalı, nefret ettirici ve zorlaştırıcı olmamalıdır. İnsanlara karşı tatlı dilli ve merhametli bir üslupla yaklaşmalıdır.
Kur’ân-ı Kerîm’de bu husus şöyle vurgulanmıştır: “…Sen kaba, katı yürekli olsaydın, hiç şüphesiz etrafından dağılıp giderlerdi.” Bu sebeple Hz. Peygamber, İslam’ı tebliğ için görevlendirdiği bir sahabiye kolaylaştırıcı ve müjdeleyici olmasını öğütlemiştir.
